Poznaj specyfikę funduszy, które względu na swoje możliwości dywersyfikacyjne i stosunkowo niskie koszty utrzymania, stały się wyjątkowo popularne wśród inwestorów w ostatnich latach.
Exchange-Traded Fund (ETF) to rodzaj papieru wartościowego, który śledzi sektor, indeks, towar lub inny składnik aktywów. Fundusze ETF można kupować lub sprzedawać na giełdzie w taki sam sposób, jak zwykłe akcje. Skład danego ETF-u pozostaje arbitralny i zależy od strategii jego twórców. W ten sposób ETF może śledzić wszystko, od ceny pojedynczego towaru lub kilku akcji, po dużą i zróżnicowaną grupę papierów wartościowych. ETF-y mogą być również skonstruowane tak, aby zapewnić ekspozycję na metale szlachetne (takie jak złoto), czy też sektor towarowy (np. gaz lub ropa). Fundusze ETF nazywane są funduszami giełdowymi, ponieważ są przedmiotem obrotu na giełdach, podobnie jak akcje przedsiębiorstw.
Rodzaje funduszy ETF
- Fundusze indeksowe
Fundusze indeksowe są najpopularniejszym typem ETF-ów. Składają się z akcji lub innych instrumentów finansowych wchodzących w skład indeksu rynkowego, takiego jak S&P 500 lub FTSE 100. Celem funduszy indeksowych jest śledzenie zachowania rynku i uzyskiwanie wyników zbliżonych do danego indeksu. - Fundusze sektorowe
Fundusze sektorowe koncentrują się na określonej branży lub sektorze rynku, takim jak, np. branża technologiczna lub medyczna. Są szczególnie interesujące dla inwestorów, którzy chcą skupić się na konkretnej branży lub sektorze rynku, lecz nie chcą za każdym razem kupować pojedynczych akcji. Fundusze sektorowe mogą być jednak bardziej ryzykowne niż fundusze indeksowe, ponieważ są bardziej narażone na zmiany w danym sektorze. - Fundusze obligacji
Fundusze obligacji inwestują w obligacje emitowane przez rządy, firmy lub instytucje finansowe. Mogą być one atrakcyjne dla inwestorów poszukujących względnie stabilnego dochodu z inwestycji. Czasami jednak, fundusze te mogą być bardziej ryzykowne niż, np. fundusze indeksowe, ponieważ obligacje emitowane przez spółki narażone są np. na ryzyko zmiany ratingów kredytowych. - Fundusze towarowe
Fundusze te inwestują w towary, takie jak np. metale szlachetne, ropa naftowa czy zboża. Mogą być stanowić alternatywę dla inwestorów chcących skorzystać z potencjalnego wzrostu cen surowców, ale jednocześnie nie zainteresowanych inwestowaniem w fizyczne towary. Należy jednak pamiętać, że ceny surowców charakteryzują się relatywnie większą zmiennością.
Zalety i wady inwestowanie w fundusze ETF
Zalety
- Łatwość handlu i niskie koszty transakcyjne: ETF-y są bardzo łatwe w zakupie i sprzedaży, ponieważ są przedmiotem obrotu tak samo jak zwykłe akcje. Ponadto, koszty transakcyjne są zwykle niższe niż w przypadku tradycyjnych funduszy inwestycyjnych, co oznacza, że inwestorzy mogą zaoszczędzić na opłatach związanych z handlem.
- Dostęp do różnych rynków i branż: Fundusze ETF zapewniają inwestorom łatwy dostęp do różnych rynków i sektorów, do których dostęp w inny sposób byłby trudny lub kosztowny. Mogą to być, np. rynki zagraniczne, branże technologiczne czy surowce.
- Dywersyfikacja portfela: ETF-y zazwyczaj składają się z wielu różnych akcji lub obligacji, dzięki czemu inwestorzy mogą w łatwy sposób dywersyfikować swoje portfele, minimalizując w ten sposób ryzyko inwestycyjne.
Wady
- Brak wpływu na skład funduszu: Inwestorzy ETF zazwyczaj nie mają kontroli nad tym, w jakie akcje lub obligacje inwestuje dany fundusz. Decyzje te podejmuje zarządzający funduszem, którego zadaniem jest dostosowanie składu portfela do założonych celów danego funduszu.
- Ryzyko ukierunkowania: ETF-y, które koncentrują się tylko na jednym rynku lub branży, są bardziej narażone na zmiany w tym sektorze niż fundusze zdywersyfikowane. Oznacza to, że w przypadku nagłego zawirowania na danym rynku, inwestorzy lokujący środki w fundusze sektorowe mogą ponieść większe straty.
Modele dystrybucyjne i akumulacyjne
Akumulacyjne ETF-y
Akumulacyjne fundusze ETF reinwestują dywidendy i dochody generowane przez fundusz, zamiast wypłacać je inwestorom. W takim wypadku wartość aktywów netto (NAV) funduszu wzrasta, przekładając się tym samym na wzrost wartości inwestycji.
Zalety:
- Potencjalny wzrost wartości aktywów netto funduszu (NAV)
- Dzięki reinwestowanym dywidendom, dłuższe inwestycje mogą przynieść wyższe zyski
Wady:
- Nie gwarantują bezpośredniego dostępu do dywidend
- Wysokie wyceny NAV mogą oznaczać, iż akumulacyjne fundusze wiązać się będą z wyższymi kosztami utrzymania niż w przypadku modeli dystrybucyjnych
Dystrybucyjne ETF-y
Dystrybucyjne fundusze ETF regularnie wypłacają inwestorom zarówno dywidendy, jak i dochód generowany przez dany fundusz.
Zalety:
- Bezpośredni dostęp do dywidend
- Zapewnienie inwestorowi stabilnego źródła dochodu
Wady:
- Brak reinwestowania dywidend, co może oznaczać mniejszy, potencjalny wzrost wartości aktywów netto funduszu
- Mniej elastyczne strategie inwestycyjne: dystrybucyjne fundusze ETF mają zwykle mniej elastyczne strategie inwestycyjne niż akumulacyjne. Są one zobowiązane do regularnego wypłacania dywidend, co oznacza, że muszą inwestować w spółki wypłacające dywidendy
Fizyczne i syntetyczne ETF-y
Fizyczne fundusze ETF
Fizyczne fundusze ETF to fundusze, które inwestują w aktywa rzeczowe, takie jak akcje spółek, obligacje lub towary. Innymi słowy, w przypadku fizycznych funduszy ETF faktycznie nabywane są aktywa, aby odzwierciedlić skład indeksu, który zamierza śledzić. Przykładowo, jeżeli fizyczny fundusz ETF ma na celu śledzenie indeksu S&P 500, to faktycznie kupuje on akcje spółek z tego indeksu, tak aby odzwierciedlić jego skład.
Główną zaletą fizycznych funduszy ETF jest to, że inwestorzy mają pewność, iż ich fundusze są bezpośrednio zabezpieczone rzeczywistymi aktywami, a ich inwestycje nie są narażone na tzw. ryzyko kontrahenta. Innymi słowy, są oni chronieni przed ewentualną upadłością dostawcy usług finansowych.
Należy jednak pamiętać, iż fizyczne fundusze ETF mają mniej elastyczną strukturę niż syntetyczne, co oznacza, że ich możliwości w dostosowywaniu do zmieniających się sytuacji na rynku lub celów inwestycyjnych, są bardziej ograniczone.
Syntetyczne fundusze ETF
Po drugiej stronie znajdują się syntetyczne fundusze ETF, które to nie inwestują bezpośrednio w aktywa rzeczywiste, lecz zawierają tzw. umowy swapowe z kontrahentem, który zobowiązuje się do zapłaty kwoty odpowiadającej wartości indeksu lub innego składnika aktywów, który dany fundusz ma odzwierciedlać. Są to umowy zawierane pomiędzy funduszem a kontrahentem, w których kontrahent zobowiązuje się do wypłaty funduszowi zysków lub strat wynikających z inwestycji, jakie fundusz byłby w stanie osiągnąć inwestując bezpośrednio w aktywa, których dotyczy dany ETF .
Główną zaletą syntetycznych funduszy ETF jest to, że są one bardziej elastyczne niż ich fizyczne odpowiedniki. Mogą one również wykorzystywać różne mechanizmy, takie jak np. dźwignia finansowa czy krótka sprzedaż, w celu wypracowania wyższych zysków.
Należy jednak pamiętać, iż syntetyczne ETF-y są również bardziej ryzykowne niż te fizyczne jako że inwestycje zabezpieczane są jedynie przez kontrahenta, który może nie być w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań wobec funduszu. W przypadku bankructwa kontrahenta inwestorzy ryzykują utratą swoich środków.
Podsumowując, fizyczne i syntetyczne fundusze ETF różnią się pod wieloma względami. Fizyczne ETF-y inwestują bezpośrednio w aktywa rzeczowe, zapewniając inwestorom większe bezpieczeństwo inwestycji, lecz są one mniej elastyczne i droższe w utrzymaniu. Syntetyczne ETF-y natomiast zawierają tzw. umowy swapowe z kontrahentem, co zapewnia im większą elastyczność i niższe koszty utrzymania, co przekłada się na ich bardziej złożoną strukturę oraz większe ryzyko inwestycyjne.
Dzięki rosnącej popularności ETF-ów inwestowanie w nie stało się łatwiejsze i bardziej dostępne dla codziennego inwestora. Jednakże, nadal bardzo istotnym jest to, aby dokładnie zrozumieć, jak owe fundusze działają oraz jakie niosą ze sobą potencjalne korzyści i zagrożenia. Inwestowanie w fundusze ETF może być skutecznym sposobem na dywersyfikację portfela inwestycyjnego i zwiększenie szans na osiągnięcie pożądanych zwrotów. Jednocześnie należy pamiętać, że każdy ETF ma swoje specyficzne cechy, takie jak struktura, koszty utrzymania czy obszar inwestycji, które mogą mieć wpływ na końcowe wyniki z inwestycji. Przed podjęciem decyzji inwestycyjnej zapoznaj się dokładnie ze strukturą danego ETF-u oraz ryzykiem związanym z inwestowaniem w daną klasę aktywów.